Fitness for Service (FFS) based on API RP 579

For more information, please contact training department:

  • info@aas-co.ir

  • +982188337603-4, +982188335864-7

  • Telegram & WhatsApp: +98938 3134083

مدت دوره: 3 روز

محتوای دوره:
  • مقدمه، تعاریف و فرمول های مورد نیاز در طراحی
  • ارزیابی شکست ترد
  • ارزیابی خوردگی یکنواخت در سطح یک و دو
  • ارزیابی خوردگی موضعی در سطح یک و دو
  • ارزیابی خوردگی حفره ای در سطح یک و دو
  • ارزیابی تخریب های در محیط های حاوی هیدروژن.HIC,SSC,Blister در سطح یک و دو
  • ارزیابی عدم هم راستایی جوش و تغییر شکل بدنه ظروف تحت فشار در مخازن ، لوله و ظروف در سطح یک و دو
  • ارزیابی عیوب شبه ترک در سطح یک و دو
  • پدیده خزش و نحوه محاسبه عمر باقیمانده
  • ارزیابی تخریب های ناشی از آتش سوزی و گرمایش در لوله و تجهیزات
  • ارزیابی فرورفتگی و گندگی Dent,Gauge
  • ارزیابی تورق های باقیمانده از زمان ساخت در سطح یک و دو Lamination
  • بررسی پدیده خستگی
مخاطبین دوره:

تکنیسینها و مهندسین واحدهای بازرسی فنی و کنترل کیفیت (QC ) ، واحدهای تعمیرات ، کارشناسان دستگاه نظارت که در بازرسي سایتهای عملیاتی و فرآیندی در صنايع نفت ، گاز ، پتروشيمي ، پالايشگاهي و نيروگاهي فعاليت دارند ، دانشجویان و کلیه افراد علاقمند و مرتبط با مباحث FFS

توانمندیها پس از طی دوره:

شرکت کنندگان در دوره مذکور نسبت به اصول ارزیابی قابلیت سرویس دهی بر اساس استاندارد API 579 آشنایی کافی کسب خواهند نمود .

گواهینامه:

به قبول شدگان در آزمونهای نهایی گواهینامه معتبر مورد تائید سازمان استاندارد اعطاء خواهد شد .

پیش نیاز دوره:

آشنایی با اصول بازرسی جوش و آزمایشات غیرمخرب (NDT ) ، دارا بودن تحصیلات کارشناسی در رشته های مهندسی مرتبط و نیز سابقه کار مربوط و توانایی خواندن و درک متون انگلیسی.

FFS یا ارزیابی قابلیت سرویس دهی چیست؟

FFS که به ارزیابی قابلیت سرویس دهی تجهیزات، ارزیابی کارآمدی برای سرویس و متناسب سازی جهت سرویس دهی نیز معروف است، روشی است که در آن سازه و اجزای آن برای ادامه فعالیت تخمین زده می شوند. خروجی این روش، اجازه یا عدم اجازه فعالیت دستگاه در حال استفاده است. تخمین عمر باقیمانده و یا تعیین فاصله های زمانی لازم جهت بازرسی و رفع و پیش بینی علت کاهش خواص ماده می تواند دیگر خروجی این روش باشد.

مخازن ، تجهیزات و سیستم های لوله کشی به طور متناوب بر اساس راهنمایی های ارائه شده در مستنداتی نظیر ASME/API-579 Fitness-for-Service مورد ارزیابی و بررسی قرار می گیرند. در سطح سوم که ارزیابی با روش های بر پایه اجزای محدود (FEM) است معمولا جهت بررسی هندسه و شرایط پیچیده بارگذاری استفاده می شود. ارزیابی متناسب سازی تجهیزات (FFS) روشی استاندارد و کاربردی جهت تعیین قابلیت سرویس دهی تجهیزات مختلف در صنعت می باشد. این تکنولوژی وجود و حدود عیب و نقص در یک سیستم را بر اساس معیارهای مختلف بررسی می کند.

از این روش برای تجهیزات تحت فشار که دارای عیب، نقص و آسیب هستند از دهه 1960 میلادی استفاده می شود. دو استانداردی که متناوبا در این روش استفاده می شود API 579 و BS 7910 می باشند.

اهمیت FFS یا ارزیابی قابلیت سرویس دهی

هنوز بسیاری از شرکت ها از اهمیت روش های ارزیابی متناسب سازی تجهیزات (FFS) آگاه نیستند و بیشتر ترجیح می دهند تعمیرات را با استفاده از جوشکاری یا مواردی از این دست انجام دهند. این تعمیرات دوره ای در حجم وسیعی از تجهیزات نظیر سکوها و پالایشگاه ها، بسیار هزینه بر و گران است و از طرفی ممکن است یکپارچگی سازه را نیز به خطر اندازد. در ایران با توجه به عمر بالای اکثر تجهیزات مورد استفاده در صنایع مختلف ، این روش، ارزانترین و بهترین راه برای تعیین عمر کاری آنها می باشد.

دلایل استفاده از FFS روی سازه ها و تجهیزات
  • تعیین عمر باقیمانده تجهیزات آسیب دیده
  • اطمینان از ایمنی تجهیزات پس از عمر مفید طراحی آنها
  • اثبات استحکام کافی نمونه با وجود نقص
  • افزایش فاصله های زمانی بازرسی
  • کاهش زمان از کارافتادگی و خاموشی تجهیزات
مهمترین مکانیزم های خرابی که ممکن است عملکرد سازه ها و تجهیزات را تحت تاثیر قرار دهد:
  • شکست ترد (Brittle Fracture)
  • خوردگی عمومی (General Metal Loss)
  • خوردگی موضعی (Local Metal Loss)
  • خوردگی حفره ای (Pitting Corrosion)
  • تاول هیدروژنی
  • رشد ترک
  • خستگی
  • خزش
  • ترک ناشی از خوردگی تنشی (SCC)
  • تردی هیدروژنی
  • حملات هیدروژنی در دمای بالا
  • خرابی ناشی از آتش سوزی
  • ترک خوردگی هیدروژنی