News:
Fitness for Service (FFS) based on API RP 579
For more information, please contact training department:
مدت دوره: 3 روز
محتوای دوره:
- مقدمه، تعاریف و فرمول های مورد نیاز در طراحی
- ارزیابی شکست ترد
- ارزیابی خوردگی یکنواخت در سطح یک و دو
- ارزیابی خوردگی موضعی در سطح یک و دو
- ارزیابی خوردگی حفره ای در سطح یک و دو
- ارزیابی تخریب های در محیط های حاوی هیدروژن.HIC,SSC,Blister در سطح یک و دو
- ارزیابی عدم هم راستایی جوش و تغییر شکل بدنه ظروف تحت فشار در مخازن ، لوله و ظروف در سطح یک و دو
- ارزیابی عیوب شبه ترک در سطح یک و دو
- پدیده خزش و نحوه محاسبه عمر باقیمانده
- ارزیابی تخریب های ناشی از آتش سوزی و گرمایش در لوله و تجهیزات
- ارزیابی فرورفتگی و گندگی Dent,Gauge
- ارزیابی تورق های باقیمانده از زمان ساخت در سطح یک و دو Lamination
- بررسی پدیده خستگی
مخاطبین دوره:
تکنیسینها و مهندسین واحدهای بازرسی فنی و کنترل کیفیت (QC ) ، واحدهای تعمیرات ، کارشناسان دستگاه نظارت که در بازرسي سایتهای عملیاتی و فرآیندی در صنايع نفت ، گاز ، پتروشيمي ، پالايشگاهي و نيروگاهي فعاليت دارند ، دانشجویان و کلیه افراد علاقمند و مرتبط با مباحث FFS
توانمندیها پس از طی دوره:
شرکت کنندگان در دوره مذکور نسبت به اصول ارزیابی قابلیت سرویس دهی بر اساس استاندارد API 579 آشنایی کافی کسب خواهند نمود .
گواهینامه:
به قبول شدگان در آزمونهای نهایی گواهینامه معتبر مورد تائید سازمان استاندارد اعطاء خواهد شد .
پیش نیاز دوره:
آشنایی با اصول بازرسی جوش و آزمایشات غیرمخرب (NDT ) ، دارا بودن تحصیلات کارشناسی در رشته های مهندسی مرتبط و نیز سابقه کار مربوط و توانایی خواندن و درک متون انگلیسی.
FFS یا ارزیابی قابلیت سرویس دهی چیست؟
FFS که به ارزیابی قابلیت سرویس دهی تجهیزات، ارزیابی کارآمدی برای سرویس و متناسب سازی جهت سرویس دهی نیز معروف است، روشی است که در آن سازه و اجزای آن برای ادامه فعالیت تخمین زده می شوند. خروجی این روش، اجازه یا عدم اجازه فعالیت دستگاه در حال استفاده است. تخمین عمر باقیمانده و یا تعیین فاصله های زمانی لازم جهت بازرسی و رفع و پیش بینی علت کاهش خواص ماده می تواند دیگر خروجی این روش باشد.
مخازن ، تجهیزات و سیستم های لوله کشی به طور متناوب بر اساس راهنمایی های ارائه شده در مستنداتی نظیر ASME/API-579 Fitness-for-Service مورد ارزیابی و بررسی قرار می گیرند. در سطح سوم که ارزیابی با روش های بر پایه اجزای محدود (FEM) است معمولا جهت بررسی هندسه و شرایط پیچیده بارگذاری استفاده می شود. ارزیابی متناسب سازی تجهیزات (FFS) روشی استاندارد و کاربردی جهت تعیین قابلیت سرویس دهی تجهیزات مختلف در صنعت می باشد. این تکنولوژی وجود و حدود عیب و نقص در یک سیستم را بر اساس معیارهای مختلف بررسی می کند.
از این روش برای تجهیزات تحت فشار که دارای عیب، نقص و آسیب هستند از دهه 1960 میلادی استفاده می شود. دو استانداردی که متناوبا در این روش استفاده می شود API 579 و BS 7910 می باشند.
اهمیت FFS یا ارزیابی قابلیت سرویس دهی
هنوز بسیاری از شرکت ها از اهمیت روش های ارزیابی متناسب سازی تجهیزات (FFS) آگاه نیستند و بیشتر ترجیح می دهند تعمیرات را با استفاده از جوشکاری یا مواردی از این دست انجام دهند. این تعمیرات دوره ای در حجم وسیعی از تجهیزات نظیر سکوها و پالایشگاه ها، بسیار هزینه بر و گران است و از طرفی ممکن است یکپارچگی سازه را نیز به خطر اندازد. در ایران با توجه به عمر بالای اکثر تجهیزات مورد استفاده در صنایع مختلف ، این روش، ارزانترین و بهترین راه برای تعیین عمر کاری آنها می باشد.
دلایل استفاده از FFS روی سازه ها و تجهیزات
- تعیین عمر باقیمانده تجهیزات آسیب دیده
- اطمینان از ایمنی تجهیزات پس از عمر مفید طراحی آنها
- اثبات استحکام کافی نمونه با وجود نقص
- افزایش فاصله های زمانی بازرسی
- کاهش زمان از کارافتادگی و خاموشی تجهیزات
مهمترین مکانیزم های خرابی که ممکن است عملکرد سازه ها و تجهیزات را تحت تاثیر قرار دهد:
- شکست ترد (Brittle Fracture)
- خوردگی عمومی (General Metal Loss)
- خوردگی موضعی (Local Metal Loss)
- خوردگی حفره ای (Pitting Corrosion)
- تاول هیدروژنی
- رشد ترک
- خستگی
- خزش
- ترک ناشی از خوردگی تنشی (SCC)
- تردی هیدروژنی
- حملات هیدروژنی در دمای بالا
- خرابی ناشی از آتش سوزی
- ترک خوردگی هیدروژنی